سوال .....

 گاهی اوقات دچار حسی میشم که پویا هم یه بار تو سیاه روشن نوشته بود .....یعنی وبلاگ رو تعطیل کنم ..

هر روز صبح که بلند میشم ..تا شب هزار تا موضوع هست که با خودم میگم که شب تو بالا اافتادن بنویسم..اما وقت نوشتن که میشه ....همه چیز از تو سرم میپره !!!

این چند روزه داشتم وبلاگهایی که همیشه میخوندم رو مرور میکردم و نگاه میکردم...مثل وبلاگ کیوان ( از پشت یک سوم ) ..خیلی خوب یادمه که چه موقع شروع کرد :

کوچه‌ها سرد است و دلها زمهریر
سالهاست که میان کوچه دلها زمستان است.

...از یک کامنتش خیلی خندم گرفته بود...یکی نوشته بود: باشه فردا میام.با یک چراغ هم میام !!!! ...

روزای اول ..نوشته های اول.... و حالا هر روز تعداد زیادی بیننده داره ...واقعا جای آفرین داره ...چون خیلی هدفمند و با پشتکار نوشت .....اصلا مهم نیست که من میپسندم یا نمیپسندم...مهم اینه که اون کاملا هدفمند بود برای نوشتن .....

 وبلاگ یاسر (‌ دیوانه )‌ هم از اون وبلاگهایی بود که از استعاره نوشته هاش خیلی لذت میبردم ..سبک خودش رو داشت ..

.وبلاگ دیداد هم جز وبلاگهایی بود که همیشه نوشته هاش من رو به فکر میبرد که واقعا توی سر و ذهن این بشر چی میگذره و همیشه به خودش هم میگفتم !‌ از یک جمله اش خیلی خوشم میومد :

یبوست مثل ننوشتنه. وقتی حرف داری اونقدر که دلت گرفته، ولی نمی آد. نمی آآآآآ...د....

دانیال با دست نوشته های یک پیامبر سبکی متفاوت و جنسی متفاوت از اون چیزی که میشناختم داشت ..تم مذهبی ذاتی تمام نوشته هاش و ادبیات فوق العادش و از همه عجیبتر ، موسیقی وبلاگ قدیمش که یک ستار سوزناک بود .... همیشه من رو میکشید اونجا ..خیلی هاش رو نمیفهمیدم...جایی که از جنگ نوشته بود ...جایی که از عشق ...جایی که .....

 ....یک روز که توی کافی شاپ قدیم داتک ! نشسته بودم ..حمید رضا اومد و گفت :‌هاله یک سایت پیدا کردم ... خفنننننننننن !!!!! :)))  ...............

..... من و پویا و حمیدرضا با هم شروع کردیم...هیچ وقت از هم نپرسیدیم که هر کدوم چه انگیزه ای داشتیم .

 هر وقت که فکر میکردم ،واسه خودم یک قضاوتی میکردم ...شایدم نادرست بود ...همیشه فکر میکردم که پویا دنبال یک گمشده است !.شاید توی نظرات خواننده ها یک نشونی میشد پیدا کرد .

وبلاگ حمیدرضا بنظرم بی هدف میومد در نوشتن ....از یک سبک استامینوفنی یک دفعه میپرید به تغییرات نرم افزار گوگوری مگوری ....گاهی هم به یک مدل خوشگل ! ..... اما حمیدرضاست دیگه !.تنها کسی بود که اون سال به منم عیدی داد !!! :))))  اونم کتابای سیلوراستاین رو .....این آدم ! واقعا آدم عجیبیه ...... اما گاهی فکر میکنم من چرا مینوشتم ؟

بالا افتادن دفترچه خاطرات ذهنی من بود .... به قول خاتمی : چالشهای ذهنی من ، در بالا افتادن روان میشدن !!!

اما آیا واقعا این انگیزه کافیه ؟ خاطرات شخصی من و افکارم چه ارزش افزوده ای برای بیننده ها ایجاد میکنه ؟ شاید خیلی از بیننده های آشنا به دلیل کنجکاوی میخوندن ....

خیلی دوست دارم بدونم که هر کسی که وبلاگ میخونه به چه دلیل هر روز به وبلاگهای دیگران سر میزنه ؟ دوست دارم اگر کسی این پست رو میخونه به این سوال من هم جواب بده ....

....

اما بالا افتادن رو نمی بندم چون :

چرا توقف کنم ؟ چرا ؟
                                               

      پرنده ها به جستجوی جانب آبی رفته اند .
                افق عمودیست و حرکت، فواره وار ...
                      و در حدود بینش ،سیاره های نورانی می چرخند ...
                           زمین در ارتفاع به تکرار میرسد ....
                       و چاههای هوایی به نقبهای رابطه تبدیل میشوند.
                و روز وسعتی است که در مخیله کرم روزنامه نمی گنجد !

                 چرا توقف کنم ؟؟؟      ..........  راه از میان مویرگهای حیات میگذرد ...