نگاه !

سلام...
الان که دارم می نویسم خیلی دلم میخواست..یکی نشسته بود این جلوم ..روبروم..و باهاش رو در رو و خیلی جدی صحبت میکردم ..و در عین حال مطمئن بودم که داره حرفام رو درک میکنه و منصفانه و بدون در نظر گرفتن نفع شخصی قضاوت میکنه ...احتیاج به همچین حسی دارم ...قضاوت بدون در نظر گرفتن نفع شخصی ..دلم آرامش میخواد....و احساس اطمینان و ثبات..چیزی که چند وقتی ندارم..دلم میخواد محکم قدم بردارم...
هر چی نفس عمیق میکشم..انگار هوا به ریه هام نمیرسه...امتحان کردم از آلودگی هوا نیست..انگار ریه هام دیگه خوب اکسیژن رو جذب نمی کنه ... !

دیشب لیلا و مجید اومدن خونمون ..این رو مینویسم پس فردا مجید نگه من اسمشون رو نبردم !!!

امروز رفتیم فیلم مارمولک...فیلم عجیبی بود. ..تو سینما خیلی خوشم نیومد..معمولی بود..اما الان که فکر میکنم..میبینم چقدر جا داره که دربارش فکر کرد..از ساده لوحی مردم ...آدمای خوب و بد..اهلی کردن..و اهلی نشدن بعضی ها....توبه ....بی گناهی..تعصب..روحانیت ..شازده کوچولو که همیشه دوست خوب من بوده ....الان جلومه......اهلی کردن یعنی اینکه ایجاد علاقه کنی !.
....الان برای اولین بار به این فکر کردم که آیا واقعا اهلی کردن یعنی ایجاد علاقه ؟....اصلا آیا نیازی به اهلی کردن هست ؟؟؟دل آدمها خودشون اهلی میشن..و نیازی به اهلی کردن نیست ....اگر دلی خودش اهلی نباشه با هیچ چیزی اهلی نمیشه ....
من همیشه صبرم خیلی زیاد بود.تو هر شرایطی..اما صبرم کم شده..انگار که ظرف صبرم پر شده.....همیشه تحمل داشتم..دیگه خسته شدم......برای اینکه دوستی رو به دیگران ثابت کنی باید چشمات رو بروی همه چیز ببندی...از پیشرفت اونها ذوق مرگ بشی !! تشویشون کنی ...صبر داشته باشی...به حریم خصوصیشون وارد نشی.....و خلاصه قوانین دوستی رو رعایت کنی....اما اونها..هر چیزی که مخالف حرکت اونهاست خودخواهیه محض منه..صبر مال دیگرانه..اونها هیچ وقت اشتباه نمی کنن حتی در عجله....از چیزی که تو رو ناراحت میکنه هزار و یک بار میگن تا با بچه ها بخندیم ! یا شایدم ثابت کنه که اونم صاحب نظره تو این موضوع  و از قافله فعالیت های امروزی عقب نمونه ..و هزار تا اما و اگر دیگه ...من مشکل دارم...یک مشکل بزرگ...وقتی حرف میزنم یعنی خودخواهم و مخالف پیشرفت کسانی که دوستشون دارم ...وقتی حرف نزنم انگار غریبه شدم...دیگه حرفام رو نمی زنم ..یه وزنه ۳۰ تنی که نمی تونم بلندش کنم !


بگذریم ازاین حرفا .....
از سینما که اومدیم بیرون یک دزد عزیز زحمت کشیده بود..ردیفی ضبط ۲۰۶ ها رو دزدیده بود..واقعا خسته نباشه...شیشه خورد کردن و زحمت برای بردن اونها خودش کلی انرژی گیره !!! خلاصه رفتن به کافی شاپ بعد از سینما تبدیل ش به کلانتری و شکایت  و از این حرفا...
 
.....در حال گرفتن یک تصمیم قاطعم....خیلی ازم انرژی میبره..اما دیگه باید به خودم به قبولونم که باید ارزشمند رو پیش کسی برد که قدر اون رو بدونه .... اگر کسی به این فکر کرد که مثل گل سرخ شازده کوچولو در همه جا هست و یافتن یک گل سرخ کار سختی نیست....پس هیچ وقت قدر اون گل رو نمیدونه..حتی اگر به زمان خودش هرسش نکنه یا بهش آب نده ..یا از یخ زدن محافظتش نکنه  و احتمال بره که خشک شه ،دلش نگران نیست..چون فکر میکنه که همه جای این زمین میشه اون رو پیدا کرد ....شازده کوچولو یکی بود..اونهم توی قصه ... و اونهم یک بچه که هنوز آدم بزرگ نشده بود ...واسه همین تفاوت اونها رو فهمید ...و برگشت به ستاره خودش تا با گل سرخ خودش بمونه !